In de voetsporen van koning David

De tweede volle dag in Jeruzalem zijn we vroeg opgestaan om de Tempelberg op te gaan. De eerste dag was de berg dicht, in verband met de feestdag, en sowieso waren de openingstijden beperkt. Voor dag en dauw het bedje uit dus en om acht uur stonden wij voor de poort, een dichte poort... Op de grond eromheen zaten een stuk of wat Joden, sommige wachtend, andere lezend en/of biddend. Navraag leerde dat het niet zeker was of de poort open ging vandaag. Volgens de altijd zwaar bewapende politie "misschien om elf uur". Volgens weer een ander, die zich ongevraagd met ons bemoeide, zou er de dag ervoor wat voorgevallen zijn. Later in het hotel begrepen we dat het waarschijnlijk nog met die feestdag te maken had en dat ze bang waren voor problemen. Om negen uur hebben wij het wachten opgegeven en zijn we naar de Toren van David gegaan.
De Toren van David is een citadel aan de rand van de huidige historische stad, gebouwde als paleis voor Herodes. De toren heeft dus helemaal niets met koning David te maken, maar heet zo omdat de Byzantijnen de resten ervan aantroffen en dachten dat deze van het paleis van David waren. David leefde echter veel eerder dan Herodes en het Jeruzalem van David lag buiten de muren van het Jeruzalem van Herodes. Het bij de toren horende museum was interessant. Na het museum hebben we een wandeling over de stadsmuur gemaakt, vanaf waar je een goed uitzicht over de stad had. Na de stadsmuurwandeling zijn we naar de stadspoort bij de berg Zion gegaan waar het graf van David zou zijn. Er was daar inderdaad een tombe, maar of David daar werkelijk in lag...?
Na deze bezienswaardigheden zijn we naar het hotel gegaan, gedoucht en daarna naar het Israël Museum gegaan dat op dinsdag 's avonds open is. Dit museum ligt meer in een buitenwijk en was gevestigd in een prachtig mooi nieuw gebouw. Hier waren schatten uit Israël te bekijken uit alle historische perioden: van prehistorie en eerste bewoners tot hedendaagse kunst. Ongelofelijk hoeveel stammen en culturen hier geleefd hebben, en nog leven... Ook lagen er delen van de Dode Zeerollen in het museum tentoon gesteld, hele oude joodse geschriften met bijbelteksten die in de jaren '40 bij de Dode Zee gevonden zijn.
Na het museum zijn we de schade van de feestdag gaan inhalen en hebben we weer erg lekker gegeten in hetzelfde restaurantje als de eerste avond. En daarna weer een terrasje gelukkig!
De prijzen vallen overigens wel mee, drinken is iets duurder dan bij ons maar het eten weer iets goedkoper.

De volgende dag, de derde volle dag, zijn we wederom vroeg uit de veren gegaan. Zou het vandaag lukken om op de tempelberg te komen? De heiligste plek op aarde? We konden het bijna niet geloven, maar toen we rond acht uur het plein bij de klaagmuur opliepen, zagen we mensen over de brug lopen. Ja we mochten naar binnen!!! De enige ingang van de Tempelberg waar je als niet-Moslim doorheen mag, is een soort loopbrug vanaf het plein bij de klaagmuur. De andere ingangen bevinden zich in de Souq maar die zijn alleen voor Moslims. Overigens mogen die ingangen door niet-Moslims wel als uitgang gebruikt worden.
De Tempelberg was erg bijzonder, vooral erg mooi was de rotskoepel, waar een rots bewaard wordt waar de voetstap van God op te zien is, of van Mohammed, wat je wilt. De voetstap hebben we helaas niet kunnen bekijken omdat de koepel ook niet toegankelijk is voor niet-Moslims. En verder staat op de berg de Al Aqsa Moskee, die er eigenlijk niet zo heel bijzonder uit zag, hoewel de moskee wel erg belangrijk is voor Moslims.
Het bijzonderste van de Tempelberg is natuurlijk de geschiedenis. Dit zou de plek zijn waar God de aarde pakte om Adam mee te maken, de plek waar Abraham zijn zoon moest offeren, maar ook de plek waar Mohammed naar de hemel is vertrokken. De zoon van koning David, Salomon, heeft er duizenden jaren geleden als eerste een tempel gebouwd en na verwoesting door de Babyloniers bouwde Herodes een tweede tempel die weer door de Romeinen verwoest is. Eeuwen later hebben de Moslims er hun heiligdommen op gebouwd, maar de plek is nog steeds van groot belang voor de Joden, en de Christenen...

Na de Tempelberg was het nog lekker vroeg en zijn we naar de stad van David gegaan, of althans, naar wat er nog van over blijkt te zijn. De stad van David ligt buiten de stadsmuren van het huidige Jeruzalem en is de plek waar het allemaal ooit begonnen is. Er zijn op die plek volop opgravingen gaande en zo heeft men nog niet zo lang geleden resten blootgelegd van wat zeer waarschijnlijk het paleis van David is geweest.
We hebben ons aangemeld voor een rondleiding en na de uitleg over de stad zijn we afgedaald naar de tunnels van de antieke stad. Er was een tunnel waardoor bewoners naar de waterbron buiten de stadsmuur konden gaan. Een andere, nieuwere, tunnel was om water van buiten naar binnen de stadsmuren te leiden in een grote vijver: de Shiloach vijver. Deze vijver was een belangrijk bedevaartsoord voor pelgrims. Jezus zou in deze vijver een blinde weer zijn zicht terug gegeven hebben. Het spannendste van de tocht was dat we een wandeling van 500 meter door de smalle tunnelgangen die nog steeds vol water waren, gingen maken. Als je last hebt van claustrofobie werd de tocht afgeraden, dus het was even spannend of ik het aandurfde. Gelukkig was het niet druk en het lukte mij om een andere groep voor te laten zodat ik als laatste naar binnen kon. Het was een bijzondere tocht, zeker als je je bedenkt dat het allemaal met de hand uitgehouwen was, met stenen(!) beitels want metaal hadden ze nog niet. Dat moet monnikenwerk geweest zijn..!
Na de tunnels zijn we nog door een andere tunnelgang weer omhoog geklauterd naar de ingang. Deze tunnelgang heeft als irrigatiekanaal onder een lange trap gelegen die door pelgrims gebruikt werd om naar de bedevaartsvijver te komen.

Na de stad van David zijn we naar de hotelkamer gegaan om ons even op te frissen. Straks weer lekker wat eten!

Wat mij verder nog opvalt, is dat de mensen hier vooralsnog lang niet zo onvriendelijk zijn als dat ik wel eens gehoord heb. Eigenlijk zijn ze veel vriendelijker dan Egyptenaren. Verder ziet iedereen er hier anders uit. Veel licht getint met donker haar, maar velen ook blond, roodharig of negroïde. Wij vallen hier dan ook absoluut niet op, met als gevolg dat we door iedereen in het Hebreeuws aangesproken worden. En verder is het dus een modern land, met ogenschijnlijk geen armoede. Fijn is dat je dan ook vrijwel niet lastig gevallen wordt, hoewel je wel op je hoede moet blijven. Een keer ging het namelijk toch mis, toen ene Abraham ons de weg wilde wijzen en daar maar liefst vijf euro voor wilde hebben! De mafkees had nog losse handjes ook, toen we daar niet intrapten. Behalve dit ene incident niets dan goede ervaringen.
Ook van spanningen valt op het eerste gezicht weinig te merken. Behalve dat er veel politie en leger op straat te zien is, lijken moslims en Joden prima naast elkaar te kunnen leven. Zo zou het ook moeten zijn, natuurlijk...