Lovina

Eenmaal op Bali wilden we ons niet laten verleiden door een van de vele taxichauffeurs en zijn we hardnekkig op zoek gegaan naar de streekbus. Deze koppigheid resulteerde in een twee uur durende busrit op een veel te klein tweepersoons bankje en een chauffeur die niet begreep waar we eruit wilden, met helaas nog een pittige wandeling tot gevolg. Het hotel met mooie binnentuin en zwembad maakte echter veel goed! Het hotel lag tegen een tempeltje aan gebouwd, wat het geheel nogal schilderachtig maakte.

De volgende ochtend werden we tegen negen uur wakker van gezang. We vroegen ons af u hoe dat nou kon, want we hadden geen moskee in de buurt gezien. Intussen werd het gezang alsmaar harder en ging gepaard met gongachtige geluiden en eenmaal aan het ontbijt werd ons duidelijk wie de schuldige was van dit kabaal: het was het pittoreske tempeltje naast het hotel! Vanaf de ontbijtzaal kon je zien hoe er voor de tempel vrouwen bezig waren met het vlechten van manden en het maken van kleine offerwerkjes, en klaarblijkelijk vond er binnen on de tempel ook wat plaats want het gezang ging nog steeds onvermoeibaar door. Op enig moment leek het meer een vertelling en met de gongeluiden tussendoor leek het eigenlijk net een poppenkastspel. We konden elkaar bij het ontbijt nauwelijks verstaan, waarbij we tegelijk ook blij waren dat dit niet bij zonsopgang hoeft, net zoals bij een moskee...

Lovina zelf bleek helaas een niet zo heel mooi plaatsje: zoals vaak in Indonesië bestond het vooral uit een grote en drukke doorgaande weg. Leuke winkeltjes waren ook niet te bekennen en 's avonds was het er uitgestorven. We kwamen hier echter om dolfijnen te bekijken en om te snorkelen dus we hebben de eerste volle dag maar gelijk in het hotel excursies geboekt: een naar Maranjuan Eiland om te snorkelen en een tochtje bij zonsopgang (helaas...) om dolfijnen te spotten. Daarna zijn we langs het ook al niet zo fraaie lavazandstrand gaan wandelen in de hoop ook die dag alvast wat in Lovina konden snorkelen. Al gauw werden we al door een visser aangesproken die bij onze aanblik het strand op rende en vroeg of we met hem mee wilden om te snorkelen; dat aanbod hebben we graag aangenomen.
Eenmaal in zee gedoken gooide de visser brood in het water en we konden onze ogen niet geloven: van alle kanten kwamen prachtig geel-zwart-wit gekleurde vissen aangezwommen!! En op de bodem van de zee zagen we prachtige koraalriffen en nog meer veelkleurige vissen die we alleen uit de dierentuin kenden... Het was echt net National Geographic...! Dat beloofde wat voor de excursie de dag erop!

De snorkelexcursie naar het eiland overtrof alle verwachtingen. Het koraal was gevarieerder, gekleurder en alom aanwezig, alsof het niks is... De vissen waren er in vele soorten en maten en kleuren: van fel geel tot fluoriserend blauw en turquoise en blauwe zeesterren.... En opeens zwommen we in een school van wel honderden vissen (merk onbekend, misschien sardientjes?) en zagen we ook reusachtige vissen. Het was onwaarschijnlijk mooi.... Gelukkig konden we een onderwatercamera huren, zodat we hopelijk nog wat van al dat moois hebben kunnen vastleggen.

Eenmaal in de bus terug naar Lovina kwamen we nog aan de praat met een Nederlands stel dat wist te vertellen waar je leuk kon eten 's avonds. Daar bleken inderdaad meer toeristen te zitten, hoewel het ook daar nog steeds niet heel druk was.

De dag erop weer voor dag en dauw op voor de dolfijnenvaart en ook hier werden we niet teleurgesteld. We hebben dolfijnen zien springen en dat was zeker heel bijzonder! Wel jammer was dat ze ver van de boot waren. Het dolfijnen kijken gebeurde overigens met wel honderd kleine bootjes tegelijk en als 1 bootje dolfijnen zag, sprintten de andere bootjes daar ook gelijk heen, waarop de dolfijnen zich daar natuurlijk niet meer lieten zien. Een koddig tafereel was het wel.

Na de vaart hebben we ontbeten en de shuttlebus naar Ubud genomen, onze volgende bestemming.