Ramadan en burcht

We zijn blij dat we hier niet lang tijdens de Ramadan zitten! Overdag is het ineens rustig op straat, en alle terrasjes zijn dicht of uitgestorven. 's avonds is het daarentegen een drukte van jewelste op straat, maar iedereen gaat naar de moskee in plaats van ergens gezellig te eten of te drinken. En dan bedoel ik ook echt iedereen: ook 's avonds zijn de restaurants dus allemaal uitgestorven. Toen we langs een grote moskee vlakbij het hotel liepen, moest je je echt een weg banen door de mensen, en overal stonden auto's geparkeerd, hele zijstraten vol, tot midden op de weg. Er kon geen auto meer in of uit. Verderop in de zijstraten was het vol met geknielde mensen, die niet meer in de moskee pasten. Het was een erg massaal gebeuren. We hebben bijna twee uur rondgelopen op zoek naar een restaurantje waar we niet de enigen zouden zijn, en gelukkig vonden we die, een Grieks restaurant, nadat we er eerder al drie keer voorbij gelopen waren, maar pas nu zaten er mensen. Joepie! Het beste kwam echter nog, toen de ober zei dat ie ook wijn en bier had!! We konden de man wel zoenen, want daar hadden we na twee uur zoeken wel zin in! We hebben er lekker gegeten. Daarna nog naar het gezellige terrasje van eergisteren gegaan voor thee en sjisja, voor 20 pond in plaats van 75 :)

Vandaag zijn we naar de burcht gegaan. Deze is ergens in de vijftiende eeuw door een sultan gebouwd en verkeerde nog in goede staat en/of was  goed gerenoveerd. Vanaf de burcht had je een prachtig uitzicht op zee. 

Daarna hadden we wel dorst en honger, maar we wilden niet per se weer naar de Mac. Volgens de reisgids moest er een Griekse eetgelegenheid vlakbij de burcht zijn, en we hoopten dat die wel open was. Verstopt achter een erg onopvallende gevel leek het te zitten, maar zeker weten deden we het niet. Bij navraag bleek het te kloppen en het restaurant was open! Het zag er erg mooi en chique uit en we hebben er zalige vis/calamaris gegeten! Ze hadden er ook bier, maar dat mochten ze helaas niet verkopen tijdens de Ramadan. Gek, want de Griek van gisteren mocht dat wel. 

Na het middageten nog even door de stad geslenterd, maar we hielden ons ver van de krioelende drukke kleine straatjes, waar we toch teveel bekijks waren. Ik raak nu ook de nagel van mijn andere grote teen kwijt: hij was al geel, maar toen Jeroen ineens plotseling voor me bleef staan en ik tegen hem aanliep en de nagel tegen zijn schoen stootte, scheurde hij los en begon te bloeden. Hij is er nog niet af maar zal wel niet lang meer duren. 

Toen we een taxi zochten voor naar het station, begreep niemand waar we heen wilden. Een jong stel zag ons in de weer en wisten het een van de chauffeurs duidelijk te maken. Gelukkig maar! Zo kom je ook nog genoeg vriendelijkheid tegen.